verjaardag Luuk

Vandaag was een dag met een lach en een traan. Na een kort nachtje door een verjaardag in Brabant was mama al vroeg op pad om de boodschappen te doen voor de paasbrunch die morgen op de planning staat. Ik moest nog opschieten ook want vandaag vierde je neefje luuk zijn 3e verjaardag en uiteraard wilde we  erbij zijn als de taart aangesneden werd. Afijn het was een gekke huis in de supermarkt en eenmaal bij de kassa aangekomen kwam ik erachter dat mijn pinpas nog in de luiertas zat die achterin de auto lag die in de garage stond. dus hup boodschappen ingeladen en karretje met bon achtergelaten bij de kassa en snel naar de auto om mn pinpas te halen en weer huppakee naar de supermarkt om te betalen. Ik liep al als een kip zonder kop door de supermarkt en uiteraard bij het uit rijden bij de garage kwam ik erachter dat ik nog het nodige vergeten was en dus nog even door moest rijden naar de jumbo om de resterende spullen te halen. Ik had papa gevraagd om ervoor te zorgen dat jullie alle 3 klaar stonden zodat we direct door konden gaan naar Rhoon. Maar helaas besloot jij de boel ff onder te poepen waardoor papa je toch nog even in bad had gedaan en je zus ook maar gelijk mee in bad. en blijkbaar was je daar zo moe van geworden dat papa je je maar even in bed heeft gelegd. Vlak daarna kwam ik thuis (later dan gepland) en moesten we nog even de boodschapjes opruimen, de haartjes van Yara even doen en moest jij weer wakker worden zodat we konden gaan. Je was even boos maar al snel vond je het weer prima en konden we gaan. Eenmaal op de verjaardag had je het helemaal niet meer naar je zin en vond je niks leuk meer. De kaarsjes waren aangestoken en werd er voor luuk gezongen tot zover ging het redelijk, maar plotseling begon je terwijl je rustig tegen me aanlag ineens te schokken. Ik dacht eerst he je hebt de hik maar nadat ik je rechtop op schoot zette en je je hoofd liet hangen wist ik dat het niet goed zat. Je begon steeds meer te schokken en besloot ik naar boven te gaan waar papa al bezig was met je bedje klaar te zetten. terwijl ik naar boven liep riep ik naar oma of ze mee wilde komen met je noodpakket. boven riep ik gelijk naar papa dat er wat met je aan de hand was en al snel zag hij wat ik bedoelde. Ik zei prik dr met de glucosemeter en heb ik je op de commode van je nichtje Nora neergelegd waar je flink bleef stuipen, ik stuurde oma naar beneden voor een bekertje siroop of iets dergelijks en ja hoor je suikergehalte was 1.6 veel te laag dus. nadat ik de roosvicee via je sonde en je mond had gegeven kwam je al snel weer bij en hebben we je even stevig vastgehouden en een traantje gelaten van schrik. We wisten dat dit kon gebeuren maar hadden het nog nooit meegmaakt en als je dan je eigen meisje zo ziet stuiptrekken dan neemt de adrenaline het snel over en is er even geen plek voor emotie maar wil je alleen maar handelen en je zo snel mogelijk weer uit de stuip krijgen maar daarna nemen de emoties het over en nadat jij lekker lag te slapen zat de spanning er nog een tijdje in bij papa, mama en ook oma had het er even moeilijk mee. Blijkbaar had je de slaap even goed nodig want je sliep langer dan normaal in de middag en wij konden ook weer rustig ons ding doen. Mama heeft nog een tijdje met je nichtje gekroeld en ook Yara mocht Nora op schoot en wat vond ze het geweldig en als je dan kijkt naar zo'n gelukkig meisje zie je maar weer dat een traan en een lach dicht bij elkaar staan.