1e dag thuis

Aangezien ikzelf amper kon lopen had brian de wekker gezet om in de nacht even bij Dani te kijken, de nacht liep anders dan we verwacht hadden want we lagen nog amper in bed of we hoorde yara huilen, dus hup Brian uit bed en kijken wat er aan de hand was. Yara lag helemaal trillend in bed en voelde enorm warm aan, Yara werd bij ons in bed gelegd en lag ze lekker tegen me aan en uiteindelijk vielen we allemaal in slaap totdat ik om half 5 wakker werd met een tintelende arm doordat yara daar de gehele nacht op had gelegen dus even Brian wakker gemaakt met de vraag of hij Yara even in dr eigen bedje wilde leggen en nog even bij Dani wilde gaan kijken. Yara lag lekker in dr eigen bedje, Dani lag ook lekker te slapen dus konden we weer verder gaan slapen.

rond half 8 was ik alweer wakker en ging al schuifelend en waggelend naar beneden om bij Dani te kijken, ze lag al lekker om dr heen te kijken dus riep ik Brian via de babyfoon dat ze wakker was en of hij me wilde helpen om haar naar beneden te brengen. Eenmaal beneden kwam net de kraamhulp binnen, wat een timing. Yara lag nog lekker te slapen en ik zat samen met Dani beneden op de bank en wilde we haar een flesje geven. ze dronk wel wat maar het ging niet van harte en ook haar temperatuur bleef een beetje schommelen, maar verder niks bijzonders.

we hadden yara beloofd dat ze mocht helpen met Dani in bad doen en dus toen yara wakker was, was ook het eerste wat ze zei: gaan we Dani wassen? Nee yara eerst even wat eten en als we klaar zijn mag je helpen met Dani in bad doen. Nou ik geloof dat Yara nog nooit zo snel gegeten heeft als toen, maar zoals beloofd gingen we Dani in Bad doen. Lekker spetteren!!!!

Na het badje lekker aangekleed en toen bij mama op de bank in dr wippertje. De temperatuur was nog steeds aan de lage kant dus warme kleertjes aan. Brian is naar het gemeentehuis gegaan om Dani aan te geven en nog even het centrum ingegaan om nog een paar dingetjes te kopen. Yara is nog even naar bed gegaan omdat ze zich ook nog niet echt lekker voelde en heb ik Dani in dr box gelegd en terwijl de kraamhulp een oogje in het zeil hield heb ik ook nog even mn oogjes dicht gedaan op de bank tot ik wakker gemaakt werd door de kraamhulp met de mededeling dat ze de verloskundige aan de telefoon had en die wilde mij even spreken. Nog half slapend nam ik de telefoon aan en vertelde ze dat ik niet moest schrikken maar ze hadden contact gehad met het ruwaard van putten ziekenhuis en ze wilde Dani toch nog even onderzoeken aangezien ze nog steeds niet echt wilde drinken en de temperatuur telkens aan het schommelen was, precies op dat moment kwam Brian thuis en vertelde de kraamhulp hetzelfde verhaal, dus mn moeder even gebeld met de vraag of zij hier thuis wilde wachten tot we terug waren in verband met Yara. Mn moeder was al snel hier en gingen we met zn 3tjes weer even naar het ziekenhuis met de gedachte dat ze nog wat vruchtwater in dr longetjes had of zoiets.

Na een kort onderzoek in het ziekenhuis kregen we te horen dat ze een nachtje ter observatie moest blijven en werden we naar de betreffende afdeling gebracht waar Dani verder onderzocht werd. Terwijl ik bezig was met haar uitkleden voor de weegschaal kreeg ze een hielprik en voor we het wisten werd ze plotseling door de verpleegkundige weggehaald, op een ander bedje gelegd en werd ze onder onze neus gereanimeerd.

De wereld zakte letterlijk onder onze voeten vandaan en hadden geen idee wat er gebeurde, we begonnen ook beide te roepen: wat gebeurt er? ja sorry we waren dr even kwijt werd er gezegd, we waren dr even kwijt??? Ze kwam alleen maar even naar het ziekenhuis voor een oppepper en ineens word ze gereanimeerd wat is hier aan de hand. De kinderarts werd erbij gehaald en terwijl we daarop wachtte bleven ze met Dani bezig om dr te stabiliseren. Ze werd continu beademd en goed in de gaten gehouden. Nadat de kinderarts er eindelijk was (voor ons leek het uren te duren) ging hij Dani onderzoeken maar kon zo snel niks vinden, hij wilde een infuus prikken en nadat hij ongeveer 6 keer in ons meisje mis prikte zei ik huilend dat ik wilde dat ze naar het Sophia moest. De kinderarts ging overleggen en kwam met het verlossende woord dat ze het Sophia hadden gebeld en er zou een ambulance komen om haar op te halen. De tijd heeft nog nooit zo lang stil gestaan, ondertussen waren mn ouders ook naar het ziekenhuis gekomen en stonden we daar allemaal met de grote vraag wat is er met ons meisje aan de hand. De ambulance was er vrij snel en samen met de kinderarts en verpleegkundige van het Sophia hebben ze Dani een infuus kunnen geven via de navelstreng en hebben ze haar geintubeerd en was ze klaar voor vertrek.

Wij zijn zodra zij vertrokken was ook de auto ingegaan en ook naar het Sophia ziekenhuis gereden. We wisten naar welke afdeling we moesten en na aanwijzingen van de receptie zijn we op de afdeling aangekomen en werden door een verpleegkundige opgevangen en naar Dani gebracht, ze lag rustig in dr bedje maar wel aan allerlei toeters en bellen. Na wat uitleg over hoe en wat werd er voor mij een bed geregeld op de kraamafdeling en mocht Brian op dezelfde kamer  slapen aangezien er een bed vrij was, wat we heel fijn vonden. Mn ouders zijn nadat ze thuis de tas met spullen die mn zus in had gepakt ook direct naar het ziekenhuis gekomen. Gelukkig was yara in goede handen bij mn zus en zwager en hoefde we ons daar geen zorgen over te maken. We hebben de spullen even op de kamer gelegd en zijn daarna nog even met zn allen naar Dani gegaan en was het daarna tijd om toch even te rusten. We mochten ten alle tijden naar haar toe mochten we dat willen en we hadden ook een direct nummer gekregen van de afdeling die we ook 24/7 kunnen bellen. Na nog even saampjes gepraat te hebben en elkaar even stevig vastgepakt te hebben zijn we gaan slapen. Om 4 uur werd ik wakker en wilde ik het liefste naar mn meisje toe, ik maakte Brian wakker en vroeg of hij meeging naar beneden naar Dani, hij zei je kan ook even bellen en dus deed ik dat. We werden gerust gesteld en Dani lag lekker te slapen. Dat wilde ik even horen en konden we weer rustig slapen.